ابر از اين دوري....خسته و دلتنگ باريد
رعد شيون هق هق ابر بود بر اين دوري
دلتنگي هاي لحظه به لحظه.....
التماس د اشتن تو....
خواهش لمس تن تو
نياز شنيدن صدا ي تو....
احساس وجود اين روز هاست...
معجزه ي روز هايم
خوا هش مكررم
پژواك صداي خاموشم
تو پرواز قلبم بودي
روياي خوابهاي بلوغ
عطش مسا فر تشنه
ارزوي درياي ماهي رودخانه
تكرار افسوس هايم...ارزوي داشتنت
چه ساده...چه ارام
دلخوش با لحظه لحظه بودنت
فقط بودنت....
خودم را به جشن حضورت دعوت مي كنم
در اوج باور
با تلاشي مزمن
پايان قصه را از ياد مي برم...
اقاي تجلي كجايي؟؟؟
فكر نمي كني من اينجا دق مي كنم
شايا كجايي؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
بيا ديگه
دلم برات تنگ شده
فاصله چيست؟
فاصله ي من و تو
در همين شهر
زير همين آسمان آبي
قصه ي تلخ كيست؟
فاصله من و تو
هجوم تلخ جدايي است
از ميان تمام خواستن ها ........
ادم ياد ميگيره...با دلتنگيهاش هم خوش باشه!!!
ياد ميگيره كه با سكوت حر فهاشو بزنه
ياد ميگيره كه دلخوش دفتر خاطرات باشه
و بوسه هاشو به باد بسپاره تا..............
مي بيني ادم چقدر زود ياد ميگيره !!!
سلام گل پسر
انشالله سفرت بي خطر باشه
ماشالله وبلاگات يكي از يكي خوشكل تر و با شعراي قشنگ
بدم نميومد دختر بودم و منم تو اين مسابقه ليدا ربايي شركت ميكردم
در رابطه با اون فراخواني كه تلفني بهت گفتم انشالله از اين وبلاگ خوشكلت و اون يكي استفاده ميكنم
به فكرم باش . يكي از اون خوباشو جدا كن و بفرست
فداي تو
شاد زي مهر افزون در پناه ايزد منان
آخ ببخشيد وبلاگ خصوصي بود ؟ شرمنده
آه!
باز اين دل سرگشته من
ياد آن قصه شيرين افتاد:
بيستون بود وتمناي دو دست
آزمون بود وتماشاي دو عشق
در زماني كه چو كبك
خنده مي زد شيرين
تيشه مي زد فرهاد
اميدوارم موفق باشي وبلاگ خوبي داري به منم سر بزن
